Τι είναι ο οισοφάγος Barrett;

Οισοφάγος Barrettκαλείται μια παθολογική κατάσταση, που αφορά στο κατώτερο τμήμα του οισοφάγου. Υπάρχει αντικατάσταση του φυσιολογικού πλακώδους επιθηλίου του οισοφάγου σε ανώμαλο κυλινδρικό επιθήλιο που προσομοιάζει με αυτό του στομάχου ή του εντέρου (εντερική μετάπλαση). Η κύρια αιτία για αυτή την αλλαγή είναι η μακρόχρονη επίδραση του γαστρικού οξέος, λόγω γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, στον κατώτερο οισοφάγο. Ο οισοφάγος για να προστατευθεί από τη δράση του υδροχλωρικού οξέος αλλάζει την «εσωτερική του φόδρα», που καλείται επιθήλιο, από το φυσιολογικό πλακώδες σε ένα πιο ισχυρό που μοιάζει με αυτό του στομάχου.

Γιατί ο οισοφάγος Barrett παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον;

Ο λόγος που παρουσιάζει ενδιαφέρον και θα πρέπει να παρακολουθείται ένας ασθενής με οισοφάγο Barrettείναι ότι συνδέεται με αυξημένη επίπτωση αδενοκαρκινώματος του οισοφάγου. Το μεταπλαστικό επιθήλιο του οισοφάγου μπορεί να υποστεί διάφορες αλλαγές και να προκληθεί δυσπλασία και εν συνεχεία καρκίνος. Οι πιθανότητες βέβαια, κάποιος ασθενής με οισοφάγο Barrett να παρουσιάσει καρκίνο είναι πολύ μικρές και υπολογίζεται ότι δεν ξεπερνούν το 0,5%/έτος για αυτούς που δεν ανευρίσκεται δυσπλασία και το 1%/έτος για αυτούς με χαμηλόβαθμη δυσπλασία.

Ποια είναι τα συμπτώματα του οισοφάγου Barrett;

Οι ασθενείς με οισοφάγο Barrettπαρουσιάζουν τα συμπτώματα των ασθενών με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (οπισθοστερνικός καύσος, αναγωγές, ναυτία, βράγχος φωνής…), ενώ ένα σημαντικό ποσοστό που ανέρχεται από 20-40% μπορεί να μην είχε ποτέ κανένα σύμπτωμα.

Πώς γίνεται η διάγνωση του οισοφάγου Barrett;

Η διάγνωση γίνεται με τη βοήθεια οισοφαγογαστροδωδεκαδακτυλοσκόπησης, κατά την οποία ο ενδοσκόπος παρατηρεί εξέρυθρες γλωσσίδες ή νησίδες στον κατώτερο οισοφάγο και με τη λήψη βιοψιών επιβεβαιώνεται ιστολογικά.

Ποια είναι η θεραπεία;
Η θεραπεία που θα πάρει κάποιος ασθενής εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το αν υπάρχει δυσπλασία ή όχι, αν υπάρχουν άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες για καρκίνο οισοφάγου, η ηλικία και το ατομικό αναμνηστικό του ασθενή.
Ο γαστρεντερολόγος μπορεί να συστήσει μόνο παρακολούθηση, μπορεί να δώσει χάπια από το στόμα, μπορεί όμως και χρειαστεί να προχωρήσει σε πιο επεμβατικές μεθόδους, όπως να κάψει το μεταπλαστικό επιθήλιο (RFA), να το κόψει (EMR) ή ακόμα και να συστήσει χειρουργείο.